Iker Urkiola Ezkurdia (Leitzako ezpata-dantzaria).
19 urteko leitzar gazte honek argi dauka San Tiburtzio jaietako egun handian bere zeregina zein den: eguerdiko hamabiak puntu-puntuan plazara irten eta ezpata-dantza ahal duen hoberen dantzatuko du. Aurtengoa seigarren urtea du, eta beste urte askotarako izan dadila.
«Dantzari guztien ametsa, ezpata-dantza bestetako unerik politena da-eta»
Zer da ezpata-dantza leitzar batentzat?
Lehenengo eta behin dantza oso berezi bat. Dantzaria eta leitzarra naizen aldetik, urguilu bat da. Dantzari guztien ametsa, eta bestetako momenturik politena, bereziki agurrean, ikurrina airean astintzean, eta banakakoa dantzatzerakoan, denek zure izena oihukatzen dutenean.
Zer da Leitzako egun handiko protagonista izatearen alderik onena eta txarrena?
Hoberena, dantzatzera irten aurretik, plazara begiratu eta jende guztia txaloka, zure esperoan dagoenean. Txarrena, zalantzarik gabe, herri osoa besten hasiera ospatzen ari denean, egun handian fresko egoteko etxera joan behar izatea. Hala ere, ziurtatu dezaket galdutako parranda berreskuratzen dugula.
Superstiziorik ba al duzu, atera baino lehenago? Zein da bete beharreko protokoloa?
Nik bereziki ez, baina badaude goizean menditik buelta bat ematera joatean direnak. Plazara irteteko minutu batzuk geratzen direnean, hanka ahalik eta gehien altxatzeko trukuak erabiltzen ditugu; krema, luzapenak... 70 aldi inguru altxatzen dugu hanka dantzan zehar, asko da.
Dantza bukatuta, geroko plana zein da?
Lehendabizi, hankak luzatu minik ez gelditzeko, eta gero Udaletxe eta Etxe-Txuriko luntxean tripa bapo beteta, dutxara. Bazkari on bat egiten dugu dantzari guztiok eta hortik aurrerakoa ez da kontatzeko modukoa.
Noiztik daramazu dantzan? Sustorik izan al duzu urteren batean?
Aurtengoa dantzatzen dudan seigarren urtea da, 14 urterekin hasi nintzen-eta. Nire lehengusu bat taldean zegoen eta animatu egin nintzen. Sustoa, bai, lehenengo urtean nire bikotea makil dantzan okertu egin zen.
19 urteko leitzar gazte honek argi dauka San Tiburtzio jaietako egun handian bere zeregina zein den: eguerdiko hamabiak puntu-puntuan plazara irten eta ezpata-dantza ahal duen hoberen dantzatuko du. Aurtengoa seigarren urtea du, eta beste urte askotarako izan dadila.
«Dantzari guztien ametsa, ezpata-dantza bestetako unerik politena da-eta»
Zer da ezpata-dantza leitzar batentzat?
Lehenengo eta behin dantza oso berezi bat. Dantzaria eta leitzarra naizen aldetik, urguilu bat da. Dantzari guztien ametsa, eta bestetako momenturik politena, bereziki agurrean, ikurrina airean astintzean, eta banakakoa dantzatzerakoan, denek zure izena oihukatzen dutenean.
Zer da Leitzako egun handiko protagonista izatearen alderik onena eta txarrena?
Hoberena, dantzatzera irten aurretik, plazara begiratu eta jende guztia txaloka, zure esperoan dagoenean. Txarrena, zalantzarik gabe, herri osoa besten hasiera ospatzen ari denean, egun handian fresko egoteko etxera joan behar izatea. Hala ere, ziurtatu dezaket galdutako parranda berreskuratzen dugula.
Superstiziorik ba al duzu, atera baino lehenago? Zein da bete beharreko protokoloa?
Nik bereziki ez, baina badaude goizean menditik buelta bat ematera joatean direnak. Plazara irteteko minutu batzuk geratzen direnean, hanka ahalik eta gehien altxatzeko trukuak erabiltzen ditugu; krema, luzapenak... 70 aldi inguru altxatzen dugu hanka dantzan zehar, asko da.
Dantza bukatuta, geroko plana zein da?
Lehendabizi, hankak luzatu minik ez gelditzeko, eta gero Udaletxe eta Etxe-Txuriko luntxean tripa bapo beteta, dutxara. Bazkari on bat egiten dugu dantzari guztiok eta hortik aurrerakoa ez da kontatzeko modukoa.
Noiztik daramazu dantzan? Sustorik izan al duzu urteren batean?
Aurtengoa dantzatzen dudan seigarren urtea da, 14 urterekin hasi nintzen-eta. Nire lehengusu bat taldean zegoen eta animatu egin nintzen. Sustoa, bai, lehenengo urtean nire bikotea makil dantzan okertu egin zen.
